بررسی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی البرز

مقدمه: جهت ارتقای کیفیت آموزش بالینی، بررسی مستمر وضعیت موجود، کشف نقاط قوت و ضعف و تقویت یا اصلاح آن ها از ارکان اساسی محسوب می شوند و دانشجویان مهمترین منبع دسترسی به اطلاعات لازم در این زمینه می باشند. این پژوهش با هدف تعیین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی البرز در سال 1389 انجام پذیرفت. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که در سال 89-90در دانشگاه علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی البرز انجام شد و نظرات دانشجویان کارشناسی پیوسته گروه اتاق عمل و هوشبری در مورد وضعیت آموزش بالینی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار بررسی پرسشنامه ای 35 گزینه ای محقق ساخته بود که به صورت خودایفا توسط دانشجویان تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزارspss و روش های آماری تجزیه و تحلیل شد. نتایج: نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که مطلوب ترین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل مربو ط به حیطه برخورد با دانشجو بود در حالی که از نظر دانشجویان رشته هوشبری حیطه اهداف و برنامه آموزشی بالاترین سطح را به خود اختصاص داد. در مجموع، دانشجویان رشته اتاق عمل با میانگین امتیاز 74 از 100 وضعیت آموزش بالینی را مطلوب و دانشجویان رشته هوشبری با امتیاز 53 وضعیت آموزش بالینی را نسبتاَ مطلوب توصیف نمودند. نتیجه گیری: با توجه به لزوم کسب مهارت بالینی در رشته های تخصصی چون کارشناسی اتاق عمل و هوشبری، به نظر می رسد لازم است تا در کنار توجه به مسائل آموزش تئوری، به وضعیت محیط های بالینی نیز توجه بیش تری شود. به عبارت دیگر، محیط آموزش عملی باید به شکل علمی همراستا با اهداف آموزش های نظری فراهم شود تا دانشجویان قادر باشند به توانمندی های لازم در زمینه تخصصی اتاق عمل و هوشبری نائل گردند.